Słownik polsko-niemiecki. 2014.
wyciec — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyciekać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyciec — dk Vc, wycieccieknie, wyciecciekł, rzad. XI, wyciecciecze, wycieccieką a. wycieknąć dk Vc, wycieccieknie, wyciecciekł a. wycieccieknął wyciekać ndk I, wyciecka, wyciecają, wyciecał 1. «o cieczy: wypłynąć, wysączyć się» Krew wycieka z rany. Woda… … Słownik języka polskiego
wyciekać — → wyciec … Słownik języka polskiego
wycieknąć — → wyciec … Słownik języka polskiego
skraplać — ndk I, skraplaćam, skraplaćasz, skraplaćają, skraplaćaj, skraplaćał, skraplaćany skroplić dk VIa, skraplaćlę, skraplaćlisz, skropl, skraplaćlił, skraplaćlony 1. «zamieniać substancję lotną na ciekłą przez wywieranie odpowiednio wysokiego… … Słownik języka polskiego
ujść — dk, ujdę, ujdziesz, ujdź, uszedł, uszła, uszli, uszedłszy uchodzić ndk VIa, ujśćdzę, ujśćdzisz, uchodź, ujśćdził 1. tylko dk «idąc przebyć, przejść jakiś odcinek drogi» Ujść parę kroków. Ujść kawałek drogi. 2. «o cieczach, gazach: wydalić się,… … Słownik języka polskiego
upłynąć — dk Vb, upłynąćnie, upłynąćnął, upłynąćnęła upływać ndk I, upłynąćwa, upłynąćają, upłynąćał 1. «o czasie: minąć, przeminąć, zejść, ubiec» Godziny, lata upływają. Termin upłynął. Czas upływa. Wakacje upłynęły szybko. 2. daw. «wypłynąć, wyciec» dziś … Słownik języka polskiego
wykipieć — dk VIIa, wykipiećpi, wykipiećpiał «o płynach: kipiąc, wrząc wyciec z naczynia» Zupa wykipiała. Mleko wykipiało z garnka … Słownik języka polskiego
wypłynąć — dk Vb, wypłynąćnę, wypłynąćniesz, wypłynąćpłyń, wypłynąćnął, wypłynąćnęła, wypłynąćnęli, wypłynąćnąwszy wypływać ndk I, wypłynąćam, wypłynąćasz, wypłynąćają, wypłynąćaj, wypłynąćał 1. «płynąc wydostać się na wolne, przestronne miejsce, na… … Słownik języka polskiego
wysączyć — dk VIb, wysączyćczę, wysączyćczysz, wysączyćsącz, wysączyćczył, wysączyćczony wysączać ndk I, wysączyćam, wysączyćasz, wysączyćają, wysączyćaj, wysączyćał, wysączyćany «wypić coś powoli, po trochu, sącząc płyn; wypić wszystko co do kropli» Z… … Słownik języka polskiego
krawężnik — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niewielki, zazwyczaj podłużny prostokątny blok kamienny lub betonowy służący do zabezpieczania boków jezdni lub nawierzchni drogi, a także… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
